Op onze 6de etappe beklommen we een echte "col", de col de Naphal. De bananen die onze lieve gastvrouw deze morgen meegaf smaakten heerlijk. Maar ook de natuur voorzag ons van een lekkernij : kersen aan de bomen. Tijdens onze pauze in de schaduw genoten we van het landschap en droomden zelfs van een lekkere tas koffie met een stukje chocolade. Net na de volgende bocht werd ons verlangen ingewilligd. Een kampeerder "au sauvage" bood ons koffie en chocolade aan. Echt niet te geloven. Moeten we in een mirakel geloven?
Het begint bij mij nu ook te kriebelen. Ik krijg terug dat kamp, chirogevoel . Trektocht midden de mooie natuur. Precies wel al serieuze hoogtemeters. Doe rustig aan op uw eigen tempo. Maar jullie zien er nog goed en niet te moe uit. Geniet er vooral van. Groetjes en een dikke knuffel van moeke.
BeantwoordenVerwijderenWat een zalige belevenissen!
BeantwoordenVerwijderenWilly en Greet
Dat zijn van die leuke en onverwachte ontmoetingen. Jullie zien er goed uit op de foto samen. De bergen stap voor stap en niets forceren. Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad mirakels bestaan😀de foto’s doen ons wegdromen
BeantwoordenVerwijderen