Puente la Reina

 Om 06.15 u deze morgen verlieten we onze albergue en stapten we door de nog stille straten van Pamplona. Enkel een aantal bakkers waren al open. Het duurde wel even voor we de stad uit waren, maar aangezien overal pijlen de weg aanduiden viel het erg mee. Naargelang we dichter aan de buitenrand kwamen viel het op hoeveel mensen te voet naar hun werk gaan. Van snelheidsbeperkingen kennen ze hier trouwens ook het een en het ander. 40 km per uur is 40 en niet meer; anders springt het rood licht op.  Om aan de bekende pelgrimsbeelden op de Alto del Perdon te komen moesten we wel even stevig klimmen, ongeveer 330 meter. Onderweg waren we Elisabeth (USA) en ook Brian (UK maar wonende in Hongkong) tegen gekomen. We hadden elkaar de vorige dagen al ontmoet oa. in Orisson.  Toen had ik tegen Brian al gezegd dat hij op Michael Douglas leek. Ik was blijkbaar niet de eerste die dat zei. Even verderop kwam Harry mee lopen. Omdat de gesprekken meestal in het Engels beginnen hadden we eerst niet door dat hij Nederlander was. Werd daar door iedereen even hard gelachen. Het aankomen op de top was voor ons twee een emtioneel ogenblik. Het deed deugd mekaar eens goed vast te pakken en dan worden de oogjes al eens vochtig. Op zulke momenten voel je toch hoe graag je elkaar ziet. Tijdens de afdaling was er ook nog een mooi gesprek met Harry. Soms kunnen eenvoudige woorden heel veel betekenen. Ian was  ondertussen ook al meegestapt. Hij was onze "was" - man in Zubiri. Hij lacht er nog altijd mee dat hij de strijk niet heeft gedaan. Ook nu kwamen we herdenkingskruisen tegen van mensen die onderweg op de Camino zijn gestorven. Deze keer iemand uit België. Kort na de middag onze aankomst in Puente la Reina. En zoals steeds hetzelfde scénario inchecken met id-kaart, credencial, schoenen uit, rugzak op zijn plaats en dan een warme douche.  Ian en Brian stuurde een berichtje om mee te gaan lunchen wat dan ook weer plezant is.  That's also part of the Camino. Het avondeten houden we sober; sla, tomaten en wat kaas en een stuk brood en voilà : een eenvoudige pelgrims maaltijd.  Ruud uit Nederland is ook in onze albergue aangekomen. Je komt regelmatig bekenden tegen. Maar soms hoor je minder leuke zaken. We hoorden dat Stevie en Jeffrey, gezusters uit de USA, enkele dagen wandel verbod van de dokter kregen. Vooral Stevie heeft problemen met de meniscus. Hopelijk valt het mee. De keuken is hier zeer goed voorzien voor het zelf koken, maar ook voor een goed ontbijt staat alles al klaar. Nu een goede nachtrust en dan morgen weer op pad. We hebben ondertussen al een kleine 250 km achter de rug en kunnen ons al als "gerodeerd" beschouw en. Slaapwel!