Santo Domingo de la Calzada

We waren vroeg uit de veren en dus vlug op weg.  Gisterenavond finale wedstrijd Liverpool tegen Real Madrid. Dan weet ge onmiddellijk hoe het er hier aan toeging : veel geroep, getoeter van auto's, kortom : veel lawaai en dat de ganse nacht.  Oordoppen zijn nu goud waard.  Al direct na ons vertrek kwam er een stevige klim aan en die bleef precies maar duren.  Maar eenmaal boven gekomen is er een prachtig zicht op de velden waar precies geen einde aankomt. We zien dan enkel onze weg die door heen het landschap slingert; rode aarde, droog en stoffig. Stilaan verlaten we de streek van de Rioja. Het aantal velden met wijnbouw mindert, maar het onderhoud op deze velden gaat onverminderd door. Ook nu zien we nog de wijnboeren volop bezig met het opbinden van druivenranken en snoeiwerk. Wij zouden dit laatste met de snoeischaar doen. Hier lopen ze langs de lange rijen wijnstokken met de machete en slaan ze heel gericht de overtollige scheuten af.  Een heel secuur werkje.  Nu beginnen echter de graanvelden de overhand te krijgen. Op één plaats was er een bietenveld, een beetje raar om te zien in deze droge streek. Maar ook al is het hier droog, overal is er waterbevloeiing voorzien. Onderweg komen we af en toe stalletjes tegen; lokale mensen staan er met wat fruit, gekoelde drank enz. Soms tegen een klein prijsje en soms "donativo" (een gift).  En op zulke plaatsen is het altijd plezant als je bekende pelgrims ontmoet. De Camino roept echter altijd en loopt altijd maar door. Op zulke dagen - de zon in een staalblauwe lucht - ben je gelukkig als je aan de albergue aankomt. Je kan douchen, kleren wassen, rusten en iets eten. Daarna de plaats verkennen. Sto. Domingo de la Calzada heeft een kathedraal om u tegen te zeggen : groot, met beeldhouwerk, versieringen die precies nergens ophouden. En ! In de kerk zitten kippen en een haan. Ook dit is te danken aan een plaatselijke legende. Zoek het even op (internet) want op de gsm is het te uitgebreid om in te tikken.  Overal zitten hier trouwens kippen met de bijhorende haan. Ook hier in de tuin van de albergue vlak aan onze venster.  Morgenvroeg hebben we alleszins geen wekker nodig, daar zorgt de haan voor.  (PS : kijk ook even op internet voor de légende van ridder Roldan en de reus Ferragut).