Als we deze ochtend vanuit Mansilla vertrokken was het eerste wat ons opviel de ooievaars die boven ons hoofd op en afvlogen. Even verderop werd het duidelijk waarom. Overal rond de velden zijn bétonnen irrigatiekanalen aanwezig. Deze worden door de boeren gebruikt om de velden te besproeien. Het water stroomt hier echt overal. Ergens was er een stuk beton kapot waardoor het water over het veld stroomde. Water en kikkers gaan goed samen en voor ooievaars zijn kikkers een delicatesse. De ooievaars moesten hier dus maar aanschuiven voor een lekker hapje voor zichzelf of voor hun kroost in het nest. Die nesten zie je hier trouwens overal. Kerktorens zijn het meeste geliefd. Door ons vroege vertrek uur waren we ook vroeg in Léon. Gelukkig maar want het is hier ondertussen bloedheet geworden. Wat moet dat hier in de zomer zijn? Na een frisse douche en een uurtje platte rust kunnen we er weer tegen en trekken we de stad in. Een heel mooie oude stad met stokoude antieke bouwwerken waarop een mens niet uitgekeken geraakt. Het onvermijdelijke terrasje met een koude cola (suiker !) doet wonderen. 's Avonds zitten we met een Zwitser en een Portugees aan onze samen klaargemaakte maaltijd. Internationale samenwerking lukt op de Camino altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten