Op tijd en stond vertrekken is ons huidig motto. Het is dan wel handig dat onze Franse buren al om 5 uur 's morgens zich beginnen klaar te maken. Wij moeten dus helemaal geen wekker zetten. Onderweg zijn er weer zo'n mooie landschappen te zien : velden met graan en soms al eens mais. Zouden we stilaan de meseta verlaten ? De aanduidingen voor de Camino zijn nu overvloedig, je kan echt niet verkeerd lopen. Zelfs al mocht je ergens twijfelen dan zullen de lokale mensen je direct de goede richting aanwijzen. Ons Els ging gisteren even een zijstraatje in om een foto te nemen. Ze heeft drie keer moeten zeggen dat het voor een foto was. Onmiddellijk was het van : "no no senorita, el Camino no es para aqui". Met een banaan vertrokken werd het later tijd voor koffie met lekkere tortilla. Het dochtertje van de tienda mocht onze pelgrimsstempel geven. Hoe fier dat het kind was. Buiten aan de winkel was op de straat een hinkelpark getekend. Ons Els kon er niet aan weerstaan. Maar zij was wel niet de enige ! De pelgrims die voorbijstapten hebben we aangemoedigd om het spel te spelen. En ja, er waren verschillende die probeerden. Tussen haakjes : het zakje dat Els zo voorzichtig draagt waren gewoon druiven, dus niet hetgeen jullie dachten. 💩😛 Na het afmalen van onze kilometers zijn we goed aangekomen in Mansilla de las Mulas waar de pelgrims aan de albergue stonden aan te schuiven. Gelukkig hadden wij gereserveerd. Iedereen moest weer tegelijk douchen (ook pelgrims zijn echte gewoonte dieren), dus laat den hoop maar doen. Wij gaan mooi het stadje in en onze boterhammekes opeten. Straks hebben we de douches toch voor ons alleen. Ergens in een straatje was er een klein steegje dat ons lokte en ons door de dikke vestingsmuur naar buiten bracht en zo verder tot aan de rivièr de Rio Esla. Die moeten we morgen trouwens oversteken op weg naar Léon. Alles hier in Mansilla wijst op de oude oorsprong van het stadje. Het was reeds in de Romeinse tijd een kruispunt van belangrijke handelswegen. Maar ook nu moeten ze wel niet overdrijven met hun prijzen (die trouwens niet aangegeven zijn). Wij zijn naar de supermercado geweest en hebben daarna lekker gepicknickt. Er was ook een pelgrimsmis. Eerst dachten we niet te gaan, maar als goede pelgrims.... allez.. vooruit dan maar. Wij denken nu dat de pastoor naar Thuis of Familie (maar dan in het Spaans) moest gaan kijken : op 25 min. alles afgehaspeld. De traditionele pelgrimszegen en stempel kon er blijkbaar niet meer af. We zullen het eens gaan zeggen aan de bisschop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten